Dat de Kootstertilse survivalrun een karrenvracht preparatiewerk met zich mee brengt, mag duidelijk zijn. Toch gaan Posthumus en zijn collega’s, wanneer de zomer in september definitief plaats maakt voor de herfst, elk jaar weer vol goede moed met de voorbereiding aan de slag.
In de kinderschoenen
Het was in 1994 dat de preses zelf voor het eerst met een wedstrijd meedeed. De survivalsport stond toen nog in de kinderschoenen. ,,Ik fûn it fuortendaliks moai. Dêrom begong ik, tegearre mei myn broer en syn bern, te trenen. Earst by him yn de tún, letter - doe’t de groep hieltyd grutter waard - yn it park.” Van het een kwam het ander. Begin 2002 was de eerste survivalrun een feit.
Bladerend in het pas verschenen parkoersboekje loopt Posthumus langs de veertig (!) meter lange hindernis op het startfinish-terrein, waar deze woensdagmiddag ondanks de miezerregen nog met man en macht aan wordt gewerkt. ,,Alles wat de dielnimmers snein foar de kiezzen krije, stiet hjir oant achter de komma yn beskreaun”, zegt hij. Grinnikend: ,,Dat wie achttjin jier lyn wol oars.”